چهارشنبه، ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۱
اون قدیما که کف اتاق خوابا و راهرو موکت بود، یه رباب خانوم لاغر و ریزه میزه بود که هر چند وقت یه بار میومد، با یه سطل آب کف و یه برس می‌افتاد به جون موکتا و چند ساعت می‌سابیدشون. کلی پرز و مو و گرد و خاک ازشون میومد بیرون، یه چندساعتی هم خونه بوی پشم خیس‌خورده می‌گرفت که تو هوای خشک تهران زود تموم می‌شد. پریروز به گردن‌کلفت دومتری با کلی دم و دستگاه مکانیزه اومد، نیم ساعته کثیفی ده سالهٔ فرش و مبل رو شست. اندازه یه روز حقوق من، نقد و بدون مالیات گرفت و رفت. بعد از دو روز تو این هوای مرطوب اول پاییز، خونه هنوز بوی رباب خانوم می‌ده.
اینو آیدین در ساعت ۱۳:۴۹ نوشت.