دوشنبه، ۱۱ فوریه ۲۰۱۳ سرمایه‌داری لجام‌گسیخته (وسط سوسیالیسم سوئدی)
قبلاً وقتی می‌رفتیم سینما، قشنگ می‌نشستیم فیلم رو تماشا می‌کردیم. چیزی هم نمی‌خوردیم. حتی تو یه سری از سینماها اصلا خوراکی توی سالن ممنوع بود و ما هم راحت بودیم. حالا این نامردا به هر کلکی که شده به بهونه کارت عضویت و تخفیف و یکی بخر دوتا ببر آدم رو وسوسه می‌کنن که حتما با قوطی سه کیلویی پف فیل و یه لیتر کوکاکولا بره توی سالن. همه اینا تا وقتی که فیلم از دوساعت طولانی‌تر نباشه هیچ اشکالی نداره. ولی امان از وقتی که فیلم طولانی باشه و اون یه لیتر نوشابه کار خودشو بکنه. همچین خون جلوی چشم آدم رو می‌گیره که مجبور می‌شه از اون جا که جانگو از پا آویزون بود تا جایی که کارگردان با کمربند دینامیت بخار شد رو از دست بده!
اینو آیدین در ساعت ۱۰:۴۳ نوشت.