چهارشنبه، ۲۱ مارس ۲۰۱۲     

یه خونه ویلایی بود. خونه ویلایی متروکه ای بود با یه حیاط بزرگ جلوش که حیاط از بی رسیدگی خشک و گر شده بود. پاییز بود و درختای ردیف ته حیاط لخت بودن و آسمون گرفته و کم نور بود و همه جا خاکستری. حتی کلاغ هم روی درختا نشسته بود و صدای شومشون گاه گاهی همه جا رو پر می کرد. تو این فضای ماتم زده من بودم و حیاط خالی و سقف شیروونی پر از خزه خونه ویلایی، تنها. نمی دونم چرا از اونجا سردرآورده بودم و اصلا کجا بود.
اون ته حیاط وایستاده بودم بالای یه قبر قدیمی با یه سنگ رنگ و رو رفته و ترک خورده که با خط تحریری روش نوشته بودن: “آرامگاه شاعری که اسم نداشت” و من تو این فکر بودم که آدمی که اسم نداشته چه هویتی داشته. چه طور فهمیدن شاعره؟ دیوان داره؟ به چه اسمی؟ از کجا فهمیدن دیوان مال کی بوده؟ از کجا فهمیدن جنازه ای که اونجاس همون شاعریه که اسم نداره؟
تو همین فکرا بودم که سنگ دوم رو دیدم. یه سنگ معمولی کوچیک با خط تایپی. انگار که با پول شهرداری ساخته شده باشه که طرف بی سنگ نمونه. یا یه قبر بی سنگ روی دست شهر نمونده باشه. نوشته بود: “تنها شاهد تدفین شاعر” و من نمی دونستم آدمی که هویتش به یه آدم بی هویت دیگه وابسته است چه قدر می تونه بیچاره باشه و لایق ترحم. یعنی داشتم فکر می کردم که اندازه اش چه قدره.

– رونوشت بی دخل و تصرف از یادداشت 23 بهمن 86 که به نوبه خودش روایت مغشوش یه خواب مشوش بهار 83 بوده.

اینو آیدین در ساعت ۱۷:۰۱ نوشت.

۶ نظر به “”

1. فاطمه پارساپور گفته:
   مارس 22nd, 2012 10:09

   همچین آدم هوس میکنه یونگ بازی دربیاره ها!
   سال نو مبارک

2. خر مش رجب گفته:
   مارس 28th, 2012 20:14

   سلام/ این مهسا مقامی کیه؟
   بهم میل بزن خصوصی بهت میگم برا چی

3. Mahsa گفته:
   مارس 29th, 2012 0:14

   Jenab e Khar e Mash Rajab be khodam email bezan behet begem kiye !

4. kaaaavir گفته:
   مارس 29th, 2012 0:27

   : ))))

5. maryamfd گفته:
   مارس 29th, 2012 10:20

   : ))))))))))))!

6. خر مش رجب گفته:
   آوریل 7th, 2012 20:12

   به کدوم ایمیل خر مش رجب ایمیل بزنه؟

پاسخی بنویسید

نام (لازم)

ایمیل (منتشر نمیشود) (لازم)

وبلاگ/سایت

Δ