دوشنبه، ۲۹ ژوئن ۲۰۰۹
و اما در مورد مایکل جکسون. اصولا هیچ وقت بین چهره های مورد علاقه ام نبوده، ولی تو این دو روزه می بینم که تو ذهنم یه جایگاهی داشته که هنوز زنده نبودنش برام تعریف شده نیست. انگار که یه چیز حتمی و دائمی باشه.
اینو آیدین در ساعت ۱۹:۱۹ نوشت.
۳ نظر به “”
جولای 1st, 2009 19:48
دقیقا! به خصوص اینکه کلیپ های قدیمی اش همیشه برای من یادآور روز هایی است که قاچاقی نوار ویدیو های بتاماکس رو گیر می آوردیم و آخر فیلم شوی مایکل جکسون شروع می شد و من با چشم های از حدقه در آمده بچگی به حرکت پاهاش نگاه می کردم
جولای 8th, 2009 9:25
من و داداشی کلی تمرین می کردیم اون مدلی راه بریم (moon walking)!
مارس 10th, 2010 17:05
دوسش داشتم