جمعه، ۳۱ اکتبر ۲۰۰۸
از دیروز ظهر مرخصی بودم و فردا صبح دوباره دارم می رم. علی الحساب یه نکته درباره اونا و یه نکته درباره من:
* به نظرم میاد به طرز وحشتناکی دیگه هدفی ندارن از سرباز گرفتن و آموزش دادن. دیگه یه جورایی پوچ شدن. نهایت قضیه اینه که آخر آموزشی ما باید تبدیل بشیم به یه سری ماشین رژه و در طول قضیه هم یه سری کارای بی معنی ولی آئینی انجام بدیم، مثلا واکس زدن هر شب پوتین یا آنکادر کردن تخت و کمد و برس کشیدن روی پتوی تخت!
* تو این مدت بیشتر از قبل به این نتیجه رسیدم که اصلا آدمی نیستم که بتونم تو قالب برنامه زندگی کنم. باید هروقت دلم خواست بیدار بشم، غذا بخورم، لباس عوض کنم، کار کنم، بخوابم. یه شغلی پیشنهاد بدین که بتونم اینجوری زندگی کنم. خودم فعلا به نوشتن (برنامه، داستان) فکر می کنم.
اینو آیدین در ساعت ۱۸:۰۹ نوشت.
۹ نظر به “”
نوامبر 1st, 2008 9:25
سلام، امیدوارم قبل اینکه عادت کنی آموزشی تموم شه، نمیدونم امریه چیزی داری یا نه؟
من هم برج 10 اعزام میشم، اگه توصیه خاصی داری ممنون میشم. همینطور اگه جواب این سوالارو بدی.
کجا افتادی؟ آموزشی تهرانی ها تهرانه یا شانسیه؟ چقد احتمال داره…؟
وضع غذا چطوره؟
معاف از رزمها چی کار می کنن؟
در مورد زندگی منظم و تو قالب بهتره چند وقت دیگه اثرشو ازت بپرسم, هنوز زوده. اما فکر نمیکنم چیز بدیم باشه، حتی واسه تو! شاد و سلامت باشی.
نوامبر 2nd, 2008 20:39
داستانتو بذار رو وبلاگت. البته برنامه رو هم بذاری بدک نیست! میخونیم میخندیم…
راستی اینجا علی پاشا رو دیدم، سرحال و قبراق…
نوامبر 3rd, 2008 1:21
سلام…می خواستم ببینم میشه آهنگ بلاگت رو برام بفرستی؟ممنون میشم.
نوامبر 4th, 2008 15:28
دلم تنگ شده، برگرد دیگه
نوامبر 5th, 2008 8:10
خیلی با حالی آقا ایدین
یه چیزایی که همه به آش خورها می گن از اون ها اینجا حرفی نزدی
شاید یادت رفته
مثلاٌ
آشخور
بی آمار
یغلوی
سهمیه طناب
رد پات و..
از بدیهای خدمتت هم بگو تا بدونیم
نوامبر 5th, 2008 18:53
تا اطلاع ثانوي برنامه سين رو عشقه
برو همون رو بنويس!!!
فكر كنم اگر 45 بار ديگه اجراش كني تموم بشه!!!
خووووووووووووووووش باشي سركار آموزشي!!!
45 روز ديگه كارت نبووووووووووووووووود؟؟؟(در طول كل تاريخ اولين بار بود كه نبود كشيدم تا دلت بسوزه!!)
نوامبر 6th, 2008 16:37
پیروز: من افتادم نیروی هوایی تهران، البته امریه دانشگاه ستاری داشتم. آموزشی تهرانی ها الزاما تهران نیست، ولی هرچی مدرکت بالاتر باشه و امریه داشته باشی احتمال تهران بودن بیشتره. غذا قابل خوردنه و کشنده نیست. معمولا نظافت (آسایشگاه، محوطه، سرویس بهداشتی) به معاف از رزم ها می رسه. من با احتمال بالا آخر هفته ها میام خونه. بهم زنگ بزن اگه خواستی.
MVB: اگه بذارم رو وبلاگ که دیگه ازش پول در نمیاد که زندگی کنم. به علی پاشا سلام خیلای مخصوص برسون اگه دیدیش. دورانی داشتیم با هم.
کتایون: اسمش هست Surf Rider و مربوط می شه به تیتراژ آخر پالپ فیکشن. اگه گیر نیومد می تونم بفرستم، ولی کجا؟
مریم: من که اینجام! دفعه بعدی هم زودی برمی گردم.
جواد: گروهان ما چون اکثرا دکتر و فوق لیسانس هستن زیاد اذیت نمی شن. برای همین من بدی اساسی ندیدم. ولی به هر حال یه مدلی از زندگیه که بهش عادت ندارم و یه جوریه!
علامت سوال: برنامه سین کیلو چنده، من هر کار دلم بخواد می کنم P:
دسامبر 8th, 2008 2:19
پی اچ دی استیودنت در اسکاندیناوی!
هفته ای دو بار می رم دفتر. که یک روزش به سرکشی به سوپروایزرم می گذره. یعنی نظارت می کنم که کار سوپروایزری رو درست انجام بده. البته زیاد به اش سخت نمی گیرم. در ازاش اون هم به روش نمی آره که موضوعی که من انتخاب کردم بیشتر به روان شناسی و موسیقی مربوطه تا مخابرات. می سازیم با هم خلاصه.
به ات گفتم مدرک بفرست. نکردی که!
مارس 9th, 2010 20:13
آخه…