مشغولیات

زندگى، خود مشغولیتی عظیم است!




شعار هفته

Many subsystems in data communication systems work best with random bit sequences.

K. Sam Shanmugam


 
 
آیدین كبیر در یک نگاه

اسم: آیدین خان
تاریخ تولد: ۱۸ دی ۱۳۶۱
قد: ۱۷۷
وزن: داره می رسه به صد
رنگ چشم: قهوه‌ای تیره
رنگ مو: همون
تماس: ایمیل

اینم یه تیریپ عارفانه، ابلهانه از آیدین كبیر


بالا
 
آرشیو

بالا

نظريات عارفانه،
يادداشتهای ابلهانه

تراوشات ذهنی آیدین كبیر
 


یکشنبه، ۲۷ ژوئیه ۲۰۰۸

این قضیه اعدام های امروز هم باز سر و صدا راه انداخته. به هر حال من با این مساله موافقم. اصلا هم ربطی به نظام مجری حکم و این حرفا نداره. اونایی هم که اعدام شدن اصولا نباید اعتراضی به قضیه داشته باشن. چون از همون اول هم می دونستن کاری که دارن می کنن چه مجازاتی داره. خودشون ریسک رو قبول کردن، قمار هم طبیعتا برد و باخت داره.

[۹ نظر] اينو آیدین در ساعت ۱۷:۳۲ نوشت.

.............................................................................................


پنج‌شنبه، ۲۴ ژوئیه ۲۰۰۸

حالا من نمی دونم اگه اون ناخدای یونانی خنگ، به جای غرب جزیره به شرق جزیره کوبیده بود، مردم هر روز صبح می رفتن طلوع جزیره از پشت کشتی یونانی رو تماشا کنن یا نه.

[یک نظر] اينو آیدین در ساعت ۱۹:۱۱ نوشت.

.............................................................................................


چهارشنبه، ۲۳ ژوئیه ۲۰۰۸

یادم رفت بگم “غربزدگی” بالاخره تموم شد. با وجود لحن عصبی و نتیجه گیری های عجولانه، هنوز هم به نظرم ارزش خوندن داشت. مشکلات رو با تقریب خوبی درست تشخیص داده بود، حالا گیرم که از اسمی که روش گذاشته خوشمون نیاد. این که یه نفر بیشتر از چهل سال پیش با این دقت تعداد زیادی از اشکالات اخلاق جامعه رو شناخته و بازگو کرده باشه و حتی درباره آینده هم چند تا پیش بینی تقریبا درست داده باشه، کم نیست. ولی این که هنوز هم بعد از این همه سال همه اون اشکالات وجود داشته باشن و بدتر هم شده باشن خیلی ناراحت کننده است.
***
مطب دندون پزشکی جاییه که یهو تمام نقشه های بلند مدتم برای زندگی (که حداقل پنجاه سال دیگه عمر لازم داره) یهو می ریزه به هم. اگه جایی کم بیارم، همین دندوناس.
***
خود بزرگ بینی افراطی سیاست مدارها ترسناکه. دفعه آخر دیدیم که پنجمین ارتش بزرگ جهان و تمدن بزرگ از کجا سر درآورد. خدا آخر و عاقبت اقتصاد اول دنیا رو به خیر کنه.
***
هفته پیش با مریم چند روزی رفته بودیم کیش. کیش که همیشه داره رشد می کنه (حالا گیرم با سرعت مورچه نسبت به دوبی) ولی ماشالا ثابت دیگه داره کولاک می کنه. جالبه که ساکنین کیش (علی الخصوص راننده ها) شایعات زیادی هم درباره اش می گن. مثلا اینکه داره با دکتر (مورتون؟) مظاهری تو کیش بیمارستان می سازه یا اینکه نخل های خیابون های جزیره رو دونه ای فلان هزار تومن از فلان شهر خریده و اورده اینجا و با آب شیرین آبیاری می کنه. کم مونده مثلا یه همچین چیزی بشنوی: “ثابت می خواد کشتی یونانی رو از گل بیاره بیرون، یه نوار شیشکی هم ضبط کنه و با کشتی بفرسته برای یونانیا!”
از شوخی گذشته اگه بشه کار پیدا کرد بدم نمیاد یه مدت تو یه همچین محیطی زندگی کنم. آروم و خلوت، ولی مدرن.
***
قطع برق هم این روزا مدام بدتر می شه. دیروز سه دفعه برق خونه ما قطع شد. این که تو زمان صلح، پایتخت یه مملکتی روزی بیشتر از سه ساعت قطعی برق داشته باشه، واقعا نوبره. تعداد خواهر و مادرهایی که باید به هم پیوند داد روز به روز بیشتر می شه. از همه این حرفا گذشته، وقتی سر شب برق بره و برای مردم کاری جز آن کار دیگر نمونه، باید نگران موج بعدی افزایش جمعیت هم باشیم.
***
نوبت اعزامم افتاده به کمتر از یک ماه دیگه. غیر تسلیم و رضا کو چاره ای. فقط امیدوارم یه جای درست و حسابی بیفتم، که البته ظاهرا همچین جایی وجود خارجی نداره.

[نظری نیست] اينو آیدین در ساعت ۷:۴۹ نوشت.

.............................................................................................


پنج‌شنبه، ۳ ژوئیه ۲۰۰۸

هر سال دوازده تیر که می رسه دیدن فیلم جنازه های روی آب، یکی از شفاف ترین خاطراتم از دوران جنگ رو برام یادآوری می کنه. حالا بماند که کل بچگی نسل ما تو جنگ گذشته. زمان اسباب کشی دو تا دفتر نقاشی دوران دبستانم رو پیدا کردم. نکته جالب توی اون نقاشی ها این بود که هرجا هواپیما کشیده بودم (که اتفاقا یکی از سوژه های مورد علاقه­ام بود) حتما پایینش یه دریا و یه ناو هم بود.

[۳ نظر] اينو آیدین در ساعت ۱۰:۰۴ نوشت.

.............................................................................................


سه‌شنبه، ۱ ژوئیه ۲۰۰۸

از علاقه زیاد مردم باستان به تقسیم زمان به واحدهایی با مبنای دوازده (ماه، ساعت، دقیقه، ثانیه) دو تا نتیجه می شه گرفت. یا قدیما همه شیش انگشتی بودن و بعدا در اثر تکامل آدم شدن، یا موجودات فضایی شیش انگشتی سیستم تقسیم بندی زمان رو به آدم یاد دادن.
پ. ن. جای اریک فون دنیکن عزیز خالی.

[۳ نظر] اينو آیدین در ساعت ۱۶:۵۲ نوشت.

 

مطالب اخیر

نظرات اخیر

© TGEIK نظریات عارفانه، یادداشتهای ابلهانه 2024 - 2002