چهارشنبه، ۴ اکتبر ۲۰۰۶
یادم رفته بود تلویزیون ایران توی طولانی مدت (حدود نه ساعت) چقدر اعصاب خورد کن می شه. مخصوصا وقتی که تمام مدت پای کامپیوتر باشی و برای یه ذره تغییر آب و هوا بخوای تلویزیون نگاه کنی. البته این فراموشی به لطف برادرانی که از سر کوچه جستجوی خونه به خونه، دنبال آنتن ها ماهواره رو شروع کردن، برطرف شد.
اینو آیدین در ساعت ۱۷:۴۷ نوشت.
یک نظر به “”
اکتبر 5th, 2006 13:29
ye khaste nabashide dorosto hesabi be in baradaran bayad goft…..
yeklakia vaghean zahmat mikeshand baraye ershad kardane in melat…..
ja dare ye khoda ghovate hesabi beheshoon begim……
khoda tofighe rooznayafzoon beheshan bedahad…….
ejma an boland salavat………