شنبه، ۶ مه ۲۰۰۶
من نوعی به عنوان یه نر بالغ، بعد از هر بار اصلاح صورت، حداکثر هشت ساعت می تونم پوست صورتم رو مثل روز اول نگه دارم. این اصلا منصفانه نیست. مخصوصا تو موقعیت هایی که آدم نرمی پوستش رو لازم داره.
اینو آیدین در ساعت ۱۹:۳۷ نوشت.
۴ نظر به “”
می 6th, 2006 20:26
ببخشيد آدم در چه موقعيتهايي نرمي پوستاش را لازم داره؟
اونم جواني مثل شما که مجرد تشريف داريد؟
می 6th, 2006 22:12
خب برو لیزر کن… البته یاد حرف امید که می افتم، غیر از اینکه خندم میگیره به این نتیجه می رسم که لیزر هم برات کارگشا نیست ؛)
در ضمن اتفاقا رامین جون تو دوران مجردی با وضعیت ایدین، این مسئله اگه اهمیتش بیشتر از دوران تاهل نباشه، کمتر هم نیست….
می 7th, 2006 16:59
آهای! چی دارین می برین و می دوزین؟
مثلا موقعیت یه مهمونی فامیلی رو در نظر بگیرین که آدم باید با یه استادیوم روبوسی کنه و از هر کدومشون هم یه متلک بشنوه.
ضمنا این امید چی گفته که من نفهمیدم؟
می 7th, 2006 18:16
يه هفته تو واجبي بخوابي يه عمر راحت ميشي. ولي بازم به پايه نرمي ميتيل نمي رسي. ميتيل نرمه نرمه…ميتيل توبه توبه!