سهشنبه، ۱۸ اکتبر ۲۰۰۵
یادش به خیر. بیست نفر بودن که وقتی ترم اولشون تموم شد، یه IEEE chapter راه انداختن و گفتن ما می خایم ماهواره بسازیم. وقتی حکاک روزی یه ساعت و نیم فرمول می نویسه و یه چیزایی که عقل جن هم بهشون نمی رسه لحاظ می کنه، خیلی به اون روزا و فکر و خیال هامون می خندم.
پ.ن. هنوز هم معتقدم که Aerospace موفق ترین گروه هفتاد و نهی ها بود. حداقلش این بود که اولین و آخرین گروهی بودیم که تونستیم کار گروهی بکنیم.
اینو آیدین در ساعت ۱۸:۰۴ نوشت.
۱۲ نظر به “”
اکتبر 25th, 2005 3:30
اين کلمه هفتاد و نهی خيلی به من حال می ده به ويژه از نوع برقش بماند که دانشگاهش فرق می کنه ولی هيچ وقت نفهميدم چرا بقيه وروديها اينقدر رو اين سال حساسيت دارن شايد چون کلا بچه های اين ورودی باحالن
به هر حال موفق باشين آيدين خان
اکتبر 28th, 2005 12:47
باز شما عاقل بودید…. من وقتی راهنمایی بودم با بروبچس می خواستیم مثلث برمودا رو کشف کنیم….:D
نوامبر 2nd, 2005 20:42
http://ehsaneh.blogspot.com
نوامبر 7th, 2005 11:50
wow
ya’ni vaghean khaje nasiri ha ham kare goroohie movafagh dashtan?
نوامبر 9th, 2005 6:25
neminevisi daadaa
نوامبر 17th, 2005 20:58
عمه پري يكم پول خرج كن اون تلفن عمه مرغت رو از اون ور بردار بيار يه چيزي بنويس…
نوامبر 17th, 2005 21:13
این میتیه عمه ردیف راست میگه، عمه مرغ!
نوامبر 19th, 2005 18:50
عمه بابات رديفه عمه من خيليم .. يه علي كيته عمه زيتون..
نوامبر 21st, 2005 14:01
هيش کی مثله عمه پری نمی شه! عمه پری دلم بد هواتو کرده!
نوامبر 21st, 2005 18:50
در اول در دوم مي دهد عدس پلو علي كيت عمه پري رو بردارو برو…
نوامبر 23rd, 2005 19:47
ضایع چرا کامنت پاک میکنی؟ مگه منو میتول دل نداریم؟
نوامبر 24th, 2005 8:48
علي كيت راست ميگه دريكله…