دوشنبه، ۲۳ اوت ۲۰۰۴
در راستای اینکه همیشه مغز اقتصادی توپی داشتم، یه ایده جدید دارم با نشانه های کاملا ملی. شربت سکنجبین می ریزیم تو شیشه های کوچولو، یه دونه خرچسونه (این موجود اسم دیگه ای هم داره؟) هم می اندازیم تو شیشه، یه کیسه هم می بیندیم به شیشه و توش دارچین می ریزیم. قول می دم ظرف یه ماه فروش تکیلا برسه به صفر و همه بیان از این نوشیدنی من بخرن. اسمشم می ذاریم آتیلا.
اینو آیدین در ساعت ۱۴:۳۵ نوشت.
۲ نظر به “”
آگوست 23rd, 2004 20:43
فکر کنم بهش “خر خاکی” هم می گن ولی اونیکی اسمش به نظر من خیلی قشنگ تره!
آگوست 24th, 2004 1:05
اولا كه خرخاكي زمين تا آسمون با خر چسونه تفاوت داره . خرخاكي همون موجودات بند بندي هستن كه وقتي بهشون دست ميزني خودشونو جمع ميكنن ميشن مثل توپ . خرچسونه اونايي اند كه روي درحتاي چنار ديده ميشن ( مخصوصا در بهار ) اگه بهشون دست بزني دستت همچين بويي ميگيره كه با ادكلن هم نميشه بردش .
در ضمن براي تكميل ايده باحال آيدين : چون تكيلا الكل داره و آتيلا نداره بهتره يه دونه از اين الكل گندما به عنوان اشانتيون بهشون آويزون كنيم كه هركس خواست خودش با توجه به نياز و دز الكل قاطيش كنه .
حالا تكيلا كجا خوردي بلا .