دوشنبه، ۱۶ فوریه ۲۰۰۴     

صبح کله سحر رفتیم پذیرش و بعد از یه سری کارای معمولی اداری، بالاخره فرستادنمون بالا و اونجا خانومه گفت برو تخت 6031. رفتم اونجا که یه اتاق سه تخته بود و توش با دوتا آدم ژولیده مدل عصر حجر روبرو شدم. خداروشکر که اون یکی که پرحرف بود زود مرخص شد و رفت پی کارش. بعد یه خانومه اومد ازم پرسید حالا کارخونه شکلات آیدین مال توئه؟! گفتم نه. بعد خنده دارترین لباسی که تو عمرم دیده بودم رو داد بهم که بپوشم. فکر کنم از لباسی که کاترین کبیر برای نوه اش اختراع کرده بود هم خنده دارتر بود. بعد همینجوری با اون لباسه دراز کشیده بودم که یه آقاهه اومده بود داشت اتاقو تمیز می کرد و همش دماغشو می کشید بالا. با خودم گفتم دیگه خواب اون دماغ گنده هه رو حتما می بینم. بعد یه آقای دیگه با یه تخت چرخدار اومد سراغم و گفت وقتشه، بیا رو این یکی تخت که ببریمت. یاد یه صحنه “بوی کافور عطر یاس” افتادم که کلاغه به فرمان آرا می گفت حاجی دیگه وقتشه. بعد همینجوری رو اون تخته منو تو یه سری راهروی پیچ در پیچ بردن تا رسیدیم به یه اتاقی که به نظر درودیوارش سبز بود. بعد اونجا یه تخت ثابت بود که به زمین پیچش کرده بودن و بالاش یه دونه از این چراغای گنده بود که آدمو یاد اجاق خورشیدی می اندازه! منتها اون تخته که اونجا بود یه شیب زیاد داشت و کله اش یه متر از پاش پایین تر بود. بعد آقاهه از خانوم پرستاره که اونجا بود پرسید این چرا اینجوری شده؟ اونم گفت خودش در رفته!!! بعد تختو صاف کرد و به من گفت برو اون رو. خانومه گفت در نره یهو این بخوره زمین؟ آقاهه گفت نه دیگه محکمش کردم، ایشالا نمی خوره زمین! بعد خانومه گفت آستیناتو در بیار. حالا فکرشو بکن یه لباس به اون خنده داری تنت باشه، آستیناشم در بیاری! بعد مچ دستامو دو طرف بست به دوتا دستگیره باز، که یاد لحظه تصلیب افتادم. داشتم فکر می کردم همینجوری که دستامو بستن، اگه تختشم دوباره در بره دیگه می شم خود مسیح. بعد خانومه یه دونه از این بازوبندای فشارخون بست به دستم و حسابی بادش کرد، بعد یه سری تق تق رو پشت دست من کوبید تا بالاخره رگش پیدا شد و یه سوزن زد توش و وصل کرد به سرُم. بعد یه خانوم دیگه اومد و یه چیزی مثل گیره وصل کرد به نوک انگشتم، بعد یه دونه از این دستگاها که تو فیلما هست شروع کرد به بوق بوق کردن. فقط نمی دونم چرا ضربانش اینقدر نامیزون بود. هرچی هم سعی کردم نتونستم سرمو بلند کنم و خود دستگاهو و نمودار روشو ببینم. بعد خانومه گفت خیلی عمل راحتیه و نیم ساعت طول می کشه و خیالت راحت باشه و از این حرفا، منم تو دلم می گفتم برو واسه عمت خالی ببند. بعد یه آقای دیگه و دکتر خودم اومدن و اون آقاهه سابقه قند و بیماری و اینارو پرسید و بعد سرم رو در اورد و یه سرنگ تو دستم خالی کرد. بعد دکتر گفت خب الآن دیگه خوابت می بره. منم کنجکاو بودم که ببینم بیهوشی چه جوریه ولی قبل از اینکه بفهمم چه جوریه، سنگین شدم و از هوش رفتم. چیز بعدی که یادمه اینه که روی یه تختی بودم و یه ماسک اکسیژن رو صورتم گذاشتن و بهوش اومدم و اونجا منو انداختن روی یه تخت دیگه و بعد دوباره انگار بیهوش شدم و رفعه بعدی که بهوش اومدم رو تخت خودم بودم با یه کت و پیژامه خیلی شیک و یه سرم هم تو دستم بود. بعد گفتم درد دارم، خانومه اومد و فشارمو اندازه گرفت و گفت محاله با این فشارت من بهت مسکن بزنم، همینجوریش داری می میری. کلا من از بچگی هروقت می دیدم خاله ام دستگاه فشار خونو اورده که فشار مادربزرگمو اندازه بگیره کرمم می گرفت و مجبورش می کردم اون یارو رو دور دست منم ببنده. ولی دیگه تو این یه روز اونقدر فشارمو اندازه گرفتن که خسته شدم. بعد همونجوزی به زور خوابیدم تا اینکه بالاخره فشارم قابل قبول شد و اومدن بهم مسکن زدن. اونم مسکن نبود، فقط خواب آور بود. خلاصه دوباره خوابم برد. تو تمام این مدت هم هیچی ندادن که من بخورم. تا اینکه از عصر بالاخره اجازه دادن آب بخورم. بعد از آب خوردن، و یه مدت که از وصل بودن سرم ها گذشت، تازه مشکل اصلی شروع شد. می خواستم برم دستشویی ولی اونجوری نمی شد. یه ظرف برام اوردن که عین چراغ جادو بود و گفتن گلاب به روتون رو بریز این تو. عوضش من هی دست می کشیدم بهش که غولش در بیاد، ولی نمی شد. فکر کنم باتری چراغ جادوش تموم شده بود. دیگه تا آخر شب برنامه این بود که هی فشارمو اندازه می گرفتن و با اون پیچ تنظیم سرم ورمی رفتن و منم براشون چراغ جادو رو پر می کردم. تو این فاصله یه مریض جدید هم اومد رو اون تختی که خالی شده بود. دخترش به من گفت، این بابای من خیلی آدم آرومیه، نگران نباش، اصلا اذیت نداره. همون موقع باید می فهمیدم که اون آقاهه پدرمو در میاره تا صبح! شاهکارش این بود که سر ساعت هقت پرستارو صدا کرد و گفت چراغای اتاقو خاموش کنن که بخوابه. بعد از ده دقیقه که مارو تو تاریکی نگه داشت، دوباره پرستارو صدا کرد و گفت من خوابم نمی بره، برام خواب آور بیارین!!! تا خود صبحم به در و دیوار و دکتر و بیمارستان فحش می داد. حالا مساله اصلی تازه داشت شروع می شد. فکرشو بکنین یه آدمی باشین که اگه یه تو یه شب، تو تخت شیش تا چرخش وضعی و سه تا انتقالی نداشته باشین، نمی شه. حالا شکمتو پاره کرده باشن و دوخته باشن و تو دستت هم سرم باشه، تا صبح مجبود باشی عین مومیایی دراز بکشی. خب معلومه که پدرت در میاد. درگیر همین موضوع بودم که فهمیدم باید از دفعه بعدی که سی دی رایت می کنم، آهنگای یه سی دی رو یه مقدار همگن تر انتخاب کنم. چون مثلا داشتم Country old songs گوش می کردم که بالاخره خوابم برد. بعد خواب دیدم که دیو موستین نشسته رو زخم شیکمم و داره گیتار می زنه، بیدار شدم دیدم اونا تموم شده و الآن دارم تو خواب Megadeth گوش می کنم!!! بعد یه سیم هم بود که اورده بودن بغل دستم و سرش یه دگمه بود، گفتن اینو که بزنی پرستار میاد. منم نصف شبی کار واجب داشتم با چراغ جادو، ولی هرچی زور می زدم دستم بهش نمی رسید. کلی با خودم کلنجار رفتم که اون زنگه رو بزنم که بیاد و اونو بده دستم. بعد از یه ربع که زنگ زدم، معلوم شد زنگش خرابه!!! آخر یکی از هم اتاقی ها که بیدار بود برام صداشون کرد! ضمنا تو این مدت پرستارای شیفت شب نشسته بودن تو راهرو و انگار برای همدیگه جک تعریف می کردن، یهو عین خنده های ما تو سلف، می زدن زیر خنده! بعدم دوتاشون به نوبت میومدن بالای سر من و درجه می ذاشتن تو دهنم و فشارمو اندازه می گرفتن، یکیشون تعداد قطره های سرم رو زیاد می کرد، اون یکی نیم ساعت بعد می اومد، حالمو بررسی می کرد، قطره ها رو کم می کرد!!! کلی درگیر بودم و هی با بدبختی می خوابیدم و خوابای پرت و پلا می دیدم که ساعت شیش صبح یه خانومه اومد بیدارم کرد و گفت باید از تخت بیای پایین! فکر کردم خطری تهدیدم می کنه که باید این وقت صبح از تخت فرار کنم، بعد معلوم شد که خطری در کار نیست. بلند شدم و نشستم، ولی سرگیجه داشتم و مدام بیشتر می شد، بعدم حال تهوع گرفتم، خلاصه پدرش دراومد تا منو روبراه کنه و بتونه بلندم کنه که راه برم. بعد از اون دیگه چراغ جادو رو ندیدم، چون دیگه باید می رفتم تو دستشویی. دلم براش تنگ می شه. دیگه مساله خاصی نبود تا اینکه اومدن و پانسمان رو بررسی کردن و دوامو دادن و بعد سرم رو قطع کردن و گفتن بشین تا پرونده تو بفرستیم حسابداری که تصفیه حساب کنی بری پی کارت. اون هم اتاقیه هم هنوز رو اعصاب بود. کارش به جایی رسیده بود که پرستار گفت ماشالا شما اَمون نمی دین! بعدم تصفیه حساب کردیم و رفتم پی کارم. بعدم که تو خونه کلی بهم خوش گذشته، همش خوردم و خوابیدم. الآنم که با بدبختی نشستم روی صندلی و دارم اینا رو تایپ می کنم. احتمالا هنوز کلی نکته گفتنی هست که جا افتاده، ولی دیگه نشستن برام سخت شده. می رم که بخوابم. راستی یه عکس زیبا هم از خودم دارم که این پایینه اگه ناراحتی قلبی ندارین و خیلی دلتون برام نمی سوزه، ببینین.
ندایی از ملکوت: پاشو برو گمشو بگیر بخواب دیگه! این همه آدم از صبح تا شب تو این دنیا می رن عمل می کنن، کدومشون این همه زر می زنه راجب یه عمل نیم ساعته!
خودم: باشه، الآن می رم. فقط اینم بگم که فکر کنم دکتره سرم کلاه گذاشته باشه، چون من یه جای دیگه ام درد می کرد، خودشم یه تشخیص دیگه داده بود، ولی بعدا که بهوش اومدم دیدم که شکمم رو عمل کرده! احتمالا دیده شیکمم خیلی گنده اس، نتونسته جلوی خودشو بگیره، وسوسه شده که حالا که چاقو دستشه یه کم چربی بازی کنه!!!!

اینو آیدین در ساعت ۱۹:۴۲ نوشت.

۱۲ نظر به “”

1. بابك گفته:
   فوریه 16th, 2004 23:05

   خدا بد ده پسر . چي شده بود . كجات رو عمل كردن .
   😉

2. Raminia گفته:
   فوریه 17th, 2004 6:38

   آخي آخي…. ريش‌هارو کي اصلاحات کردي؟(:

3. kaaaavir گفته:
   فوریه 17th, 2004 13:32

   aaaaakhe teflaki idin…:P

4. alikt گفته:
   فوریه 17th, 2004 20:59

   خدا بد نداده ! خودش ..!! راستي آيدين تو دل برو تر شدي ! چيكار كردي با خودت كه ايطوري شدي ؟

5. این حرفا چیه میز گفته:
   فوریه 18th, 2004 4:47

   من یه چیز و نفهمیدم آیدین: اونچایی که قرار بود چراغ جادو رو پر کنی من نفهمیدم به چی داشتی دست میکشیدی؟ غول چی قرار بود دربیاد؟ 😉

6. harry گفته:
   فوریه 18th, 2004 4:51

   “بعد سرم رو قطع کردن و گفتن بشین” این جور در نمیاد آیدین خان آدم اگه سرت رو قطع کردن چطوری انتظار داشتن بشینی؟ 😀

7. آیدین گفته:
   فوریه 18th, 2004 6:47

   استغفرا…

8. bunnymm گفته:
   فوریه 18th, 2004 16:14

   : )
   یاد عمل خودم افتادم!

9. امین گفته:
   فوریه 18th, 2004 16:16

   کجات روعمل کردن؟؟؟؟؟؟؟؟

10. آیدین گفته:
    فوریه 18th, 2004 16:40

    تو که چشمتو عمل کردی!

11. ناشناس گفته:
    مارس 4th, 2004 4:56

    aaaaaaaaaaaa ,man kheili vaghte be safhe haye web dastresi nadashtam va faghat mitoonestam ba messenger kar konam,dar natije inja ham natoonestam biam va nafahmidam chi shode!!!!!!!!!!!!!!!!aidin chi shodeeeeeeeeeee?vase chi amal kardi?

12. guest گفته:
    مارس 1st, 2010 19:38

    Daghighan hamino mikhastam begam.. akheeeee teflaki idin 😛

پاسخی بنویسید

نام (لازم)

ایمیل (منتشر نمیشود) (لازم)

وبلاگ/سایت

Δ