پنج‌شنبه، ۵ ژوئن ۲۰۰۳
درخت کاجم! قبلا خیلی راجبش گفتم. از یکی دوهفته پیش دیگه هیچ طنابی بهش وصل نیست و اون چوبی هم که زیرش زده بودن که بهش تکیه کنه، حالا افتاده، ولی درخته سر پا مونده. فقط متکی به خودش. ولی احتمالا یه ذره از مواجه شدن با زمستون بعدی نگرانه.
پ.ن. الآن رفتم پشت پنجره که دوباره نگاهش کنم، یه چیزی دیدم که همیشه می دونستم اونجاس ولی هیچ وقت چیزی نبود که فکرمو مشغول کنه، یه نوشته ایه که با اسپری رو دیوار حیاط نوشتن، از سیزده سال پیش که ما اینجاییم، تاحالا رو اون دیوار مونده. عجب روزگاریه ها!
اینو آیدین در ساعت ۱۱:۳۸ نوشت.