جمعه، ۷ فوریه ۲۰۰۳     

نمی دونم چرا همش یادم می ره، آبی که از یه فواره میاد، اوج می گیره، وقتی به بلند ترین نقطه رسید، سرازیر می شه، می ریزه. قاطی بقیه می شه و دیگه هیچی.

اینو آیدین در ساعت ۲۰:۱۰ نوشت.

۳ نظر به “”

1. samani گفته:
   فوریه 7th, 2003 20:13

   are vali dobare mire va oaj migire va be boland train noghte mirese va baz tekrar…zendegi hamine na?

2. آیدین گفته:
   فوریه 8th, 2003 14:09

   مساله اینه که در هر حال اون بالا نمی مونه!

3. ساسان گفته:
   فوریه 8th, 2003 14:44

   چه ناامیدوارانه!!! ولی اینم یادت باشه… دانه همیشه به فکر رشد کردن و به اوج رسیدنه. فقط به “اوج” فکر میکنه نه چیز دیگه.

پاسخی بنویسید

نام (لازم)

ایمیل (منتشر نمیشود) (لازم)

وبلاگ/سایت

Δ