جمعه، ۱۷ ژانویه ۲۰۰۳     

عوض ماشین، دیشب دویست صفحه از “دیکتاتورها بیمارند” رو خوندم. خیلی خنده دار بود. اینکه یه آدمی بشینه پونصد صفحه کتاب بنویسه و انواع امراض روحی و جسمی ناپلئون، هیتلر و استالین رو بشمره. یه مرضایی نوشته بود که خیلی مسخره بود. همچین این سه تا رو تخریب کرده بود که نگو. یه مساله دیگه ای که بود اینه که به جز استالین، اون دوتای دیگه رو دیکتاتور حسابی، حساب نمی کنم. حالا هیتلر می گیم یه چیزی، ولی ناپلئون کلا حسابش جداس. به اضافه که من کشته مرده مرام اون دوتام. استالین بره بوق بزنه.

اینو آیدین در ساعت ۱۲:۳۱ نوشت.

۶ نظر به “”

1. مریم.س.گودرزی گفته:
   ژانویه 17th, 2003 15:31

   منم با ناپلئون موافقم!خیلی ادم جالبی بوده

2. دیونسیوس گفته:
   ژانویه 18th, 2003 8:18

   به نظر شما خواب و رویاهای ناپلئون تعبير میشه؟ “ملت واحد! با قانون واحد و اخلاق واحد!و….. هدف واحد!”… ؟؟؟

3. leila گفته:
   ژانویه 18th, 2003 8:27

   har vaght nevisande haa sooje kam miaaran maa haa baayad movaazebe mokhemoon baashim ke bikhodi haroomesh nakonim

4. leila گفته:
   ژانویه 18th, 2003 8:29

   divoonam kardi baa in musicet

5. sima گفته:
   ژانویه 18th, 2003 14:42

   be jaye in chiza boro maref sanati bekhon:P:D

6. آیدین گفته:
   ژانویه 18th, 2003 20:15

   سه جواب در یک جواب!!!:
   اخلاق واحد وجود داره، اونم اینه:
   هر اخلاقی دلت خواست داشته باش، هر کاری دلت خواست بکن.
   البته خیلی واحد نیست، ولی می شه تقریب زد.
   مگه موزیکم چشه؟ خیلی خداست که!
   الآن دارم معارفای قبلی و معارف پیشرفته رو دوره می کنم، چند روز دیگه نوبت معارف صنعتی هم می شه!!

پاسخی بنویسید

نام (لازم)

ایمیل (منتشر نمیشود) (لازم)

وبلاگ/سایت

Δ