پنج‌شنبه، ۲۴ ژانویه ۲۰۰۲
خیلی کم می نوشتم (در واقع سه تا دفتر جدا دارم ویه سری هم رو میز تحریرم می نویسم) که حالا هوس کردم weblogam بنویسم.توجه کنین که اون am در واقع همون “هم” محترم است که فینگیلیش شده.این محترمم آخر افتاد تو دهن ما.همش تقصیر این تلویزیون محترمه که دادگاه محترم این شهرام جزایری محترم رو نشون می ده که این بابا اصرار داره به همه بگه محترم.
این زندگی هم چیز جالبیه به قول شاعر که می گه “زندگی منشوریست در حرکت دوار” که هر گردشش کلی شکل زیبا و جدید و منحصر بفرد میسازه.(فکر نکنین تعریف شعر و شاعر رو بلد نیستم.بلدم ولی به همه چیز میگم شعر ولی خب به هرچی گفتیم شعر که لازم نیست حتما شعر باشه درست همون طور که به هرکس گفتی آیدین لازم نیست آیدین باشه چون آیدین حقیقی فقط یکی هست که من باشم.در واقع برمی گردیم سر جای اولمون : “مردم دو دسته اند .یا منم و یا نیستند.”)
امیر مسعود یه مطلبی داشت راجب خواص ماهها که گفته بود اواخر دی آدم(البته آدم اسم خاصه) زیاد دوست داره داستان بنویسه ولی من اواخر دی داستان که سهله حرف عادی خودمم به زور می نویسم.عوضش اون با آبان مشکل داره . یه فرضیه ای که مطرح می شه اینه که پس هرکی تو ماه تولدش نمیتونه خوب بنویسه.کسی نظری در این مورد نداره؟ البته این فرضیه یه جورایی هم ارز(یا هم عرض) نسبیت عام اینشتین هست .به این معنی که نوشتن هر کس نسبی هست و با عکس ماه تولدش نسبت مستقیم داره.
تا دیر نشده اینم بگم که ممکنه دیکته من خیلی خوب نباشه ولی مهم اینه که خواننده منظورو بفهمه که خب میفهمه خنگ که نیست.من یه زمانی برام دیکته مهم بود ولی راستش الآن حدود انتگرال برام مهم تر از دیکته شده.
اینو آیدین در ساعت ۱۲:۱۹ نوشت.